Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English

3 Poems contain sown field

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:13.7-13.7

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:13.7

German Translation

[1] خیز و در کاسه زر آب طربناک انداز
پیشتر زان که شود کاسه سر خاک انداز

[2] عاقبت منزل ما وادی خاموشان است
حالیا غلغله در گنبد افلاک انداز

[3] چشم آلوده نظر از رخ جانان دور است
بر رخ او نظر از آینه پاک انداز

[4] به سر سبز تو ای سرو که گر خاک شوم
ناز از سر بنه و سایه بر این خاک انداز

[5] دل ما را که ز مار سر زلف تو بخست
از لب خود به شفاخانه تریاک انداز

[6] ملک این مزرعه دانی که ثباتی ندهد
آتشی از جگر جام در املاک انداز

[7] غسل در اشک زدم کاهل طریقت گویند
پاک شو اول و پس دیده بر آن پاک انداز

[8] یا رب آن زاهد خودبین که بجز عیب ندید
دود آهیش در آیینه ادراک انداز

[9] چون گل از نکهت او جامه قبا کن حافظ
وین قبا در ره آن قامت چالاک انداز

[1] O Saki arise and into the cup of gold ,joyous water wine the intoxication of love cast
Before that the cap of the head the skull dust becometh cast .

[2] In the end ,our dwelling is the valley of the silent the place of tombs
Now into the vault of the skies ,the resounding shout and clamour of zikr va fikr cast

[3] Far from the true Beloved's face ,is the eye stained with sight for other than God
On His face ,from the pure mirror of the pure heart glance cast .

[4] O cypress I conjure thee by thy verdant head ,when I become dust ,
Out from thy head ,disdain put and ,on this my dust ,shade cast .

[5] For our heart that ,from the deadly snake of Thy tress - tip ,is shattered
From Thy own lip to the recovery - house ,the antidote of a kiss cast .

[6] The country of this sown - field the world thou knowest that it hath no permanency
Into the countries of the world from the liver of the wine cup ,the murshid's interior a great fire' cast .

[7] In my own tears ,I bathed .For the people of tarikat say
First be pure then ,on the beauty of that Pure One ,the true Beloved thy eye cast .

[8] O Lord that zahid ,self - beholding ,who ,save defect ,saw naught ,
Into the mirror of his understanding so that he may ,no longer ,see defect the smoke of a great sigh cast .

[9] Hafiz like the rose ,on account of His perfume make rent thy garment
And ,in the path of that form of the Beloved swift for the slaughter of lovers that rent garment cast .

[1] Steh' auf! gieße mir fröhliches Naß in den goldenen BecherEhe dein Schädel zum Staube den Staub gießt.

[2] Unsere Wohnung zuletzt ist die schweigende Wohnung der Gräber,Jetzt erhebe den Jubel zum Himmel,

[3] Augen mit trübem Blick sind ferne vom Antlitz des FreundesSchau' ihn an mit der Reinheit des Spiegels.

[4] Ich beschwöre dich Wuchs der Cypreße beim grünenden WipfelBin ich Staub beschatte mein Grabmal.

[5] Meinen Lippen vom Pfeil der Schlangenlocken verwundetLeg Teriak aus dem heilenden Mund auf.

[6] Alle Saaten der Erde vergehen das weißt du seit langenZünde die Welt mit dem Feuer des Weins an.

[7] Thränen reinigen uns indem die Lehrer uns sagenSey erst rein, dann schaue den Reinen.

[8] Herr! der selbstische Mönch, Er, welcher Gebrechen nur schauetWerde blind von dem Rauche der Seufzer.

[9] Wie die Rose Hafis! zerreiß die Kleider vor ihremWohlgeruch, und verstreu' sie vor ihr hin.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:30.3-30.3

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:30.3

German Translation

[1] مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو
یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو

[2] گفتم ای بخت بخفتیدی و خورشید دمید
گفت با این همه از سابقه نومید مشو

[3] گر روی پاک و مجرد چو مسیحا به فلک
از چراغ تو به خورشید رسد صد پرتو

[4] تکیه بر اختر شب دزد مکن کاین عیار
تاج کاووس ببرد و کمر کیخسرو

[5] گوشوار زر و لعل ار چه گران دارد گوش
دور خوبی گذران است نصیحت بشنو

[6] چشم بد دور ز خال تو که در عرصه حسن
بیدقی راند که برد از مه و خورشید گرو

[7] آسمان گو مفروش این عظمت کاندر عشق
خرمن مه به جوی خوشه پروین به دو جو

[8] آتش زهد و ریا خرمن دین خواهد سوخت
حافظ این خرقه پشمینه بینداز و برو

[1] The green expanse of sky ,I beheld and the sickle the crescent of the new moon
To me ,recollection came of my own sown - field and of the time of reaping the judgment - day

[2] I said fortune thou hast slept and appeared hath the sun
He said Despite all this ,hopeless of the past ,be not .

[3] If ,like the Masiha the anointed one to the sky heaven thou go pure and free of the body
To the sun ,will reach many a ray of thy splendour .

[4] On the star ,the wandering thief of night ,rely not .For this knave
Took the crown of Kay Ka ,us and the girdle of Kay Khusrau .

[5] Although the ear be heavy with dull to the ear - ring of gold and of ruby profitable counsel
The season of beauteousness youthfulness is passing counsel ,hear .

[6] From thy mole ,far the evil eye For ,on the chess - board of beauty ,
It thy mole moved a pawn that ,from the moon and the sun the moles of the sky the bet won .

[7] Tell the sky Boast not of this pomp .For ,in love ,
They sell the moon's harvest the halo for a barley - corn and the cluster of the Pleiades for two barley - corns .

[8] The fire of hyprocrisy and deceit will consume the harvest of religion ,
Hafiz this woollen khirka ,cast away and go .

[9] Be - ringed like the tambourine ,in this circle be
Even though beating thou suffer out from thy own circle ,go not .

[1] Siehe die grünende Flur des Himmels, die Sichel des Mondes, Sie erinneren mich an meine Saaten und Ernten.

[2] Auf! so sprach ich zum Glück, du schläfst, und schon leuchtet die Sonne Ob dem Vergangnen, so sprach's, verzweifle du nicht an der Zukunft.

[3] Fahrst du von allem Irdischen rein in den Himmel, wie Jesus, Hundert Strahlen verleiht dann deine leuchtende Sonne.

[4] Traue du nicht zu viel dem Gestirne des nächtlichen Diebes, Denn er stahl die Krone von Kaus, und von Chosrewen den Gürtel.

[5] Wenn gleich Rubin und Gold dein Ohr als Gehänge beschweret. Höre du immer den Rath, und wisse, die Schönheit vergehet.

[6] Weit von deinem Maal sey die Bosheit der Augen entfernet, Denn es hat an Schönheit den Mond, die Sonne bestohlen.

[7] Sage dem Himmel: o rühme dich nicht mit solchem Getöse, Um ein Körnlein verkauft die Liebe dem Mond die Plejaden.

[8] Siehe die Heuchlergluth wird zuletzt den Glauben verbrennen. Wirf, Hafis! das wollende Kleid weg, gehe von hinnen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.8-32.8

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.8

German Translation

[1] آن غالیه خط گر سوی ما نامه نوشتی
گردون ورق هستی ما درننوشتی

[2] هر چند که هجران ثمر وصل برآرد
دهقان جهان کاش که این تخم نکشتی

[3] آمرزش نقد است کسی را که در این جا
یاریست چو حوری و سرایی چو بهشتی

[4] در مصطبه عشق تنعم نتوان کرد
چون بالش زر نیست بسازیم به خشتی

[5] مفروش به باغ ارم و نخوت شداد
یک شیشه می و نوش لبی و لب کشتی

[6] تا کی غم دنیای دنی ای دل دانا
حیف است ز خوبی که شود عاشق زشتی

[7] آلودگی خرقه خرابی جهان است
کو راهروی اهل دلی پاک سرشتی

[8] از دست چرا هشت سر زلف تو حافظ
تقدیر چنین بود چه کردی که نهشتی

[1] If to us a letter ,that perfumed hair the beloved had written ,
The leaf of our existence ,the sphere would not have folded up .

[2] Although separation bringeth forth the fruit of union ,
Would to God that this seed ,the villager of the world God had not sown .

[3] Forgiveness is the cash of that one to whom ,here ,
Is a Friend like a hurl and an abode like a paradise .

[4] In love's inn ,one cannot make happiness
When the pillow is golden ,with a brick ,I am content .

[5] For the garden of Iram ,and the power of Shudad ,sell not
A bottle of wine of love and a sweet lip of the murshid and the border of a field .

[6] O wise heart grief for a mean world ,how long
Alas it is that with beauteousness ,it the heart became the lover of hideousness

[7] The stain of the khirka is the ruin of the world
A way - farer ,one of heart ,one pure of nature where

[8] From his hand ,Thy tress - tip why did Hafiz let go
Thus ,was fate .What would he have done ,if he had not let go

[1] Hätte dieser schwarze Bart Mir ein Wort geschrieben, O das Blatt von meinem Seyn Wäre aufgeschrieben!

[2] Bringet Trennung gleich zuletzt Früchte des Genusses, Besser wär's, man hätte jetzt Nicht verpflanzt den Samen. Deine Feder hört nie auf Zucker auszuströmen! Doch du zeigtest Liebe nicht, Schriebest keine Antwort. Hätte dich der Architekt Liebe nicht gebauet, Wär' mit Liebe Menschenthon Nicht geknetet worden?

[3] Sage mir vom Paradies Nichts, du frommer Klausner, Denn mein Mädchen ist Huri, Und mein Haus ist Eden.

[4] Nimmer ruht es sich bequem Auf der Liebe Soffa. Mangeln goldne Polster nur, Thun's auch Strohtapeten.

[5] Gieb nicht für den Prunk Schebads, Für den Garten Erems, Eine Flasche voll von Wein, Eine Saat der Lippen. Was ist für ein Unterschied Zwischen unserm Wissen, Wer nicht sieht, was weiß er wohl, Was da schön und mild sey. Nicht allein in meinem Sinn Ist ein Götzentempel, Ueberall steht ein Alatr, Ueberall Idole.

[6] Weises Herz, wie lang wirst du Leiden auf der Erde? Weh des Schönen, welches sich Hat verliebt in Wilde.

[7] Von dem Kleid mit Wein befleckt, Rühret her das Unglück, Sage, wo ist wohl der Mann Deines Sinns und Herzens.

[8] Warum ließ Hafis dein Haar Wohl aus seinen Händen, So ward es ihm einst bestimmt, Konnt' er anders handeln?